moja polska zbrojna
Od 25 maja 2018 r. obowiązuje w Polsce Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych, zwane także RODO).

W związku z powyższym przygotowaliśmy dla Państwa informacje dotyczące przetwarzania przez Wojskowy Instytut Wydawniczy Państwa danych osobowych. Prosimy o zapoznanie się z nimi: Polityka przetwarzania danych.

Prosimy o zaakceptowanie warunków przetwarzania danych osobowych przez Wojskowych Instytut Wydawniczy – Akceptuję

„Mewa” blisko finiszu

„Mewa”, trzeci z niszczycieli min projektu 258, ma zostać przekazana marynarce wojennej do końca roku. Tymczasem gdańska stocznia Remontowa Shipbuilding przygotowuje się już do budowy kolejnych okrętów tego typu. Kupiła m.in. komplet materiałów hutniczych, systemy napędowe i pojazdy podwodne.

„Mewa” na Bałtyku to teraz częsty widok. We wrześniu na okręcie dobiegły końca prowadzone przez stocznię próby morskie. Niedługo potem na pokład weszła komisja powołana przez Agencję Uzbrojenia. Tym samym rozpoczęły się próby zdawczo-odbiorcze, które stanowią ostatni etap przed przekazaniem jednostki marynarce wojennej. Specjaliści przyglądają się zachowaniu okrętu na morzu i działaniu poszczególnych systemów. „Mewa” powinna trafić do zamawiającego jeszcze w tym roku. Grzegorz Landowski, dyrektor ds. komunikacji Remontowa Holding, wymienia nawet datę – 30 listopada. Nieco ostrożniejszy jest jednak ppłk Krzysztof Płatek, rzecznik Agencji Uzbrojenia. – Prace chcielibyśmy zakończyć w grudniu, ale dokładnego terminu nie sposób dziś określić. Wiele zależy choćby od pogody i warunków panujących na Bałtyku – wyjaśnia.

„Mewa” to trzeci niszczyciel min typu Kormoran II (projekt 258). 28 listopada 2017 roku biało-czerwona bandera po raz pierwszy załopotała nad prototypową jednostką ORP „Kormoran”. Z kolei w sierpniu tego roku marynarce wojennej został przekazany drugi z Kormoranów – „Albatros”. Jest to pierwszy okręt serii, który od prototypu różni się nieco wyposażeniem. Załoga poznaje jednostkę i czeka na oficjalne wcielenie jej do służby. Konkretna data podniesienia bandery nie jest jeszcze podana. W mediach pojawił się jednak ostatnio termin 28 listopada. Oznaczałoby to, że „Albatros” podobnie jak „Kormoran” dołączyłby do sił morskich w rocznicę odtworzenia polskiej marynarki wojennej.

Tymczasem stocznia Remontowa Shipbuilding przygotowuje się już do budowy trzech kolejnych Kormoranów. Pod koniec czerwca umowę na ich dostarczenie podpisał w Świnoujściu wicepremier i minister obrony Mariusz Błaszczak. – Zamówiliśmy już komplet materiałów hutniczych. Planowany termin ich dostawy to marzec, kwiecień 2023 roku – informuje Landowski. Na potrzeby Kormoranów stocznia zamówiła także systemy napędowe, elementy wyposażenia okrętowego oraz część pojazdów podwodnych. Kilka dni temu koncern Saab ujawnił, że gdańska firma wystąpiła o kupno trzech pojazdów Double Eagle Sarov, które służą do poszukiwania i klasyfikacji min morskich. Drony są również przystosowane do podkładania pod znaleziska ładunków wybuchowych. – W marcu 2023 roku przewidujemy cięcie pierwszych blach na jednostkę 258/4 (czyli czwartego z Kormoranów – przyp. red.). Do położenia stępki powinno dojść w czerwcu 2023. W przypadku pozostałych okrętów te etapy budowy są planowane odpowiednio na listopad 2023 i marzec 2024 oraz wrzesień i grudzień 2024 – wylicza Landowski. Jednostki mają wchodzić do służby w latach 2026–2027.

Niszczyciele min projektu 258 uchodzą za jedne z najnowocześniejszych okrętów na świecie w swojej klasie. Za ich budowę odpowiada konsorcjum, w skład którego wchodzą Remontowa Shipbuilding w Gdańsku, gdyńska Stocznia Wojenna, a także Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Centrum Techniki Morskiej. Jednostki służą do poszukiwania, klasyfikacji i zwalczania min morskich. Ich kadłuby zostały zbudowane z amagnetycznej stali. Okręty mają też cichy napęd, a ponadprzeciętną zwrotność zapewniają im pędniki cykloidalne. Wszystkie te rozwiązania ułatwiają pracę w zagrodach minowych, minimalizując ryzyko niekontrolowanej detonacji. Marynarze korzystają z pojazdów podwodnych kilku typów. Każdy z okrętów wyposażono też w trzy wielkokalibrowe karabiny maszynowe oraz zestawy artyleryjskie. O ile jednak prototypowy ORP „Kormoran” ma 23-milimetrową armatę Wróbel, o tyle już na jednostkach seryjnych wkrótce zostanie zainstalowana 35-milimetrowa armata OSU-35K. Testy systemu artyleryjskiego trwają. W ostatnich dniach były prowadzone na Centralnym Poligonie Sił Powietrznych w Ustce.

Łukasz Zalesiński

autor zdjęć: Agencja Uzbrojenia

dodaj komentarz

komentarze


Wielofunkcyjna koparka dla saperów
 
Co może Europa?
Symulator w nowej odsłonie
Najnowsze Abramsy dla polskiej armii
Starty na medal w short tracku, biegach narciarskich i snowboardzie
Arcelin – cud, który może się zdarzyć tylko raz
Wojsko wraca do Gorzowa
Trump ogłasza złotą erę Ameryki
„Polska Zbrojna” dla Orkiestry
Nie walczymy z powietrzem
Zmiana warty w PKW Liban
Nowe łóżka dla szpitala w Libanie
Spotkanie Grupy E5 w Polsce
Kwalifikacja po raz szesnasty
„Cel Wisła”, czyli ku starciu cywilizacji
Eurokorpus na czele grupy bojowej UE
Cele polskiej armii i wnioski z wojny na Ukrainie
Żołnierze usuwają zniszczone przez wodę budynki
Czworonożny żandarm w Paryżu
Lotnicy i Bayraktary z misją w Turcji
Polacy pobiegli w „Baltic Warrior”
Ustawa o obronie ojczyzny – pytania i odpowiedzi
Bałtyk – kluczowy akwen dla NATO
NATO rozpoczyna nową operację na Bałtyku
Wojsko potrzebuje lotnisk
Kluczowy partner
Rosomaki w rumuńskich Karpatach
„Popcorny” niemile widziane
Zmiany w prawie 2025
Szef MON-u spotkał się z wojskowymi dyplomatami
Z życzeniami na 105. urodziny powstańca warszawskiego!
Żołnierze górą w głosowaniu na sportowca 2024 roku
Rosja prowadzi przeciw Polsce wojnę informacyjną
Wielka gra interesów
Ustawa o obronie ojczyzny – pytania i odpowiedzi
Atak na cyberpoligonie
Rosomaki i Piranie
Żołnierze WOT-u z Wrocławia u kombatantów z Armii Krajowej
Dziki zachód na wschodzie II RP
Najtrudniej utrzymać się na szczycie
Roboty w Fabryce Broni „Łucznik”
Snowboardzistka z „armii mistrzów” najlepsza na stoku w Scuol
Synteza, czyli cios w splot słoneczny Rzeszy
Turecki most nad Białą Lądecką
Na zagraniczne kursy razem z rodziną?
Operacja „Feniks” – pomoc i odbudowa
Olympus in Paris
„Ferie z WOT” po raz siódmy
Polska w gotowości
Bezpieczeństwo jest najważniejsze
Morze ruin, na których wyrosło życie
Na nowy rok – dodatek stażowy po nowemu
Statuetki Benemerenti przyznane po raz trzydziesty
Granice są po to, by je pokonywać
Zawiszacy na ratunek
Mistrzyni Uniwersjady z „armii mistrzów”
Umowa dla specjalistów z Grudziądza
Siedząc na krawędzi
Rozgryźć Czarną Panterę

Ministerstwo Obrony Narodowej Wojsko Polskie Sztab Generalny Wojska Polskiego Dowództwo Generalne Rodzajów Sił Zbrojnych Dowództwo Operacyjne Rodzajów Sił Zbrojnych Wojska Obrony
Terytorialnej
Żandarmeria Wojskowa Dowództwo Garnizonu Warszawa Inspektorat Wsparcia SZ Wielonarodowy Korpus
Północno-
Wschodni
Wielonarodowa
Dywizja
Północny-
Wschód
Centrum
Szkolenia Sił Połączonych
NATO (JFTC)
Agencja Uzbrojenia

Wojskowy Instytut Wydawniczy (C) 2015
wykonanie i hosting AIKELO