moja polska zbrojna
Od 25 maja 2018 r. obowiązuje w Polsce Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych, zwane także RODO).

W związku z powyższym przygotowaliśmy dla Państwa informacje dotyczące przetwarzania przez Wojskowy Instytut Wydawniczy Państwa danych osobowych. Prosimy o zapoznanie się z nimi: Polityka przetwarzania danych.

Prosimy o zaakceptowanie warunków przetwarzania danych osobowych przez Wojskowych Instytut Wydawniczy – Akceptuję

Terroryzm trzeba powstrzymać u źródła

Cały świat łączył się z ofiarami zamachów we Francji w listopadzie ubiegłego roku. Mało kto przejął się tym, że dosłownie dzień wcześniej doszło do masakry w południowej części Bejrutu. W wyniku zamachu bombowego zginęło wtedy ponad 40 osób, a prawie 250 zostało rannych. Za przeprowadzenie ataku w dzielnicy Burdż al-Baradżna odpowiedzialnych było dwóch Palestyńczyków i Syryjczyk, wszyscy ściśle powiązani z Daesz. Dla władz Libanu, po zamachach samobójczych w Hermel i starciach w Trypolisie, było to kolejne ostrzeżenie – mimo wyniszczenia wszystkich stron konfliktu wojna domowa w Syrii zatacza i będzie zataczać coraz szersze kręgi.

Na terytorium Libanu przebywa około 1,5 mln uchodźców z Syrii (1,2 mln zarejestrowanych przez UNHCR) oraz niespełna 600 tys. uchodźców palestyńskich (450 tys. zarejestrowanych przez UNWRA – Agendę Narodów Zjednoczonych do Pomocy Uchodźcom Palestyńskim na Bliskim Wschodzie). Kraj wielkości województwa świętokrzyskiego o populacji wynoszącej około 4 mln mieszkańców od lat pięćdziesiątych zmaga się z napływem Palestyńczyków, którzy porzucili swoje ziemie podczas wojen z Izraelem. Obecnie Liban został dosłownie zalany przez uciekających Syryjczyków. Mimo że władze tego kraju na początku 2015 roku zamknęły swoje granice, a uchodźcy na przedłużenie pobytu muszą uzyskać odpłatną zgodę, trudno uznać sytuację za opanowaną. Pomijając wciąż postępujące przeludnienie (w ciągu ostatnich lat w nielegalnych obozach przyszło na świat około 400 tys. dzieci), trudno tak naprawdę stwierdzić, ilu ekstremistów wykorzystało dotychczasowy chaos i przedarło się przez granicę.

Nie jest tajemnicą, że w niektórych nielegalnych obozach terroryści zainstalowali swoje komórki. Przykładem może być obóz Bar Elias w dolinie Bekaa, w którym zanotowano aktywność bojowników Daesz, czy obozy w prowincji Hermel, systematycznie infiltrowane przez islamistów z Dżabat an-Nusra i innych grup powiązanych z Al-Kaidą. Sytuacja uległa poprawie po ofensywie przeprowadzonej przez libańską armię oraz zbrojne ramie Hezbollahu (Al-Muqawama al-Islamiyya), która wyparła większość bojowników z pogranicza i uszczelniła samą granicę, jednak górskie tereny ciągnące się wzdłuż doliny Bekaa bardzo trudno jest kontrolować. W rejonach Rayak czy Qaa-Al Qusayr wciąż dochodzi do starć, a miejscowi meldują o aktywności islamistów. Dolinę Bekaa nękają również miejscowe gangi, które żyją z kradzieży oraz porwań. Mimo że dla mieszkańców Libanu jest to problem dużej wagi, nie należy go jednak łączyć z terroryzmem.

W ciągu ostatnich lat pogłębia się również rozłam pomiędzy grupami etnicznymi i religijnymi zamieszkującymi bliskowschodnie państwo. W latach 2011–2014 doszło w Libanie do antyrządowych protestów, które zostały wykorzystane przez bardziej radykalne środowiska. W efekcie doszło m.in. do zaognienia sytuacji w Trypolisie (miasto w północnej części Libanu), gdzie starły się grupy sunnitów i alawitów (odłam szyizmu). Miasto zostało spacyfikowane przez libańską armię, przy czym nie doprowadzono do pojednania pomiędzy frakcjami. Za wcześnie, by mówić o konflikcie na tle religijnym, a tym bardziej o prześladowaniach, jednak rozmawiając z ludźmi, można wyczuć postępującą niechęć do uchodźców. Za ten stan odpowiada nie tylko pogorszający się standard życia, lecz również obarczanie winą obcych. Trzeba przy tym pamiętać, że Liban od lat zachowywał delikatną równowagę pomiędzy chrześcijanami, szyitami i sunnitami, a na jej straży stoi konstytucja.

Liban, jako bliskowschodnie państwo, stanowi przykład bez precedensu. W przeszłości kraj zmagał się z uchodźcami napływającymi podczas wojen izraelsko-arabskich, z okupacją przez syryjski reżim, czy krwawymi wojnami domowymi. W ostatni poważny konflikt był zaangażowany w 2006 roku, kiedy w czasie wojny lipcowej na jego terytorium starły się siły IDF i Hezbollahu. Teraz, mimo licznych problemów wewnętrznych oraz wojny domowej toczącej się za miedzą, wydaje się, że Libańczycy zastopowali napływ islamskich ekstremistów i odsunęli perspektywę kolejnego konfliktu. Pokoju nie uda się jednak utrzymać bez zdecydowanych działań lokalnych władz oraz interwencji społeczności międzynarodowej.

W tym miejscu warto zaznaczyć, że komórki terrorystyczne, które bez wątpienia zainstalowano w Libanie, nie mają bezpośredniego wpływu na bezpieczeństwo Starego Kontynentu. Uchodźcy przebywający na terytorium tego kraju nie mają praktycznie żadnych perspektyw na kontynuowanie swojej migracji. W przeważającej większości są to ludzie cierpiący skrajną biedę, których zwyczajnie nie stać na przedostanie się do Europy. Jednocześnie ubóstwo i poczucie krzywdy to bardzo chłonny grunt na ekstremistyczną indoktrynację. W perspektywie może to oznaczać bardzo poważne problemy wewnętrzne, które może powstrzymać poprawa sytuacji materialnej uchodźców oraz sprawnie prowadzona edukacja. To, w jakie sposób i czy w ogóle to się stanie, zależy od pracy organizacji humanitarnych i budżetów, którymi dysponują.

Michał Zieliński , korespondencja z Bejrutu, Liban

dodaj komentarz

komentarze


Szwedzki granatnik w rękach Polaków
 
Olympus in Paris
Ustawa o obronie ojczyzny – pytania i odpowiedzi
Ustawa o obronie ojczyzny – pytania i odpowiedzi
Cele polskiej armii i wnioski z wojny na Ukrainie
NATO odpowiada na falę rosyjskich ataków
Polacy pobiegli w „Baltic Warrior”
Wybiła godzina zemsty
Rekordowa obsada maratonu z plecakami
Jesień przeciwlotników
Selekcja do JWK: pokonać kryzys
Terytorialsi zobaczą więcej
Nasza broń ojczysta na wyjątkowej ekspozycji
Zmiana warty w PKW Liban
Pożegnanie z Żaganiem
Druga Gala Sportu Dowództwa Generalnego
Czworonożny żandarm w Paryżu
Operacja „Feniks” – pomoc i odbudowa
Jak Polacy szkolą Ukraińców
Mniej obcy w obcym kraju
Karta dla rodzin wojskowych
Co słychać pod wodą?
Ogień Czarnej Pantery
Transformacja wymogiem XXI wieku
Aplikuj na kurs oficerski
Bój o cyberbezpieczeństwo
Sejm pracuje nad ustawą o produkcji amunicji
Wojskowi kicbokserzy nie zawiedli
Trudne otwarcie, czyli marynarka bez morza
Jaka przyszłość artylerii?
W obronie Tobruku, Grobowca Szejka i na pustynnych patrolach
Ustawa o zwiększeniu produkcji amunicji przyjęta
Wielkie inwestycje w krakowskim szpitalu wojskowym
Rosomaki w rumuńskich Karpatach
Ustawa o obronie ojczyzny – pytania i odpowiedzi
Trzy medale żołnierzy w pucharach świata
Nowe Raki w szczecińskiej brygadzie
Transformacja dla zwycięstwa
Użyteczno-bojowy sprawdzian lubelskich i szwedzkich terytorialsów
Polskie „JAG” już działa
Polsko-ukraińskie porozumienie ws. ekshumacji ofiar rzezi wołyńskiej
Setki cystern dla armii
Norwegowie na straży polskiego nieba
Operacja „Feniks”. Żołnierze wzmocnili most w Młynowcu zniszczony w trakcie powodzi
„Nie strzela się w plecy!”. Krwawa bałkańska epopeja polskiego czetnika
Ostre słowa, mocne ciosy
„Szpej”, czyli najważniejszy jest żołnierz
Podziękowania dla żołnierzy reprezentujących w sporcie lubuską dywizję
„Jaguar” grasuje w Drawsku
Fundusze na obronność będą dalej rosły
Żaden z Polaków służących w Libanie nie został ranny
„Siły specjalne” dały mi siłę!
„Szczury Tobruku” atakują
Wojsko otrzymało sprzęt do budowy Tarczy Wschód
Zyskać przewagę w powietrzu
Czarna Dywizja z tytułem mistrzów
Donald Tusk po szczycie NB8: Bezpieczeństwo, odporność i Ukraina pozostaną naszymi priorytetami
Więcej pieniędzy za służbę podczas kryzysu
Olimp w Paryżu

Ministerstwo Obrony Narodowej Wojsko Polskie Sztab Generalny Wojska Polskiego Dowództwo Generalne Rodzajów Sił Zbrojnych Dowództwo Operacyjne Rodzajów Sił Zbrojnych Wojska Obrony
Terytorialnej
Żandarmeria Wojskowa Dowództwo Garnizonu Warszawa Inspektorat Wsparcia SZ Wielonarodowy Korpus
Północno-
Wschodni
Wielonarodowa
Dywizja
Północny-
Wschód
Centrum
Szkolenia Sił Połączonych
NATO (JFTC)
Agencja Uzbrojenia

Wojskowy Instytut Wydawniczy (C) 2015
wykonanie i hosting AIKELO