moja polska zbrojna
Od 25 maja 2018 r. obowiązuje w Polsce Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych, zwane także RODO).

W związku z powyższym przygotowaliśmy dla Państwa informacje dotyczące przetwarzania przez Wojskowy Instytut Wydawniczy Państwa danych osobowych. Prosimy o zapoznanie się z nimi: Polityka przetwarzania danych.

Prosimy o zaakceptowanie warunków przetwarzania danych osobowych przez Wojskowych Instytut Wydawniczy – Akceptuję

Tarcza potrzebna na wczoraj

Istniejące od 1993 roku Polskie Lobby Przemysłowe imienia Eugeniusza Kwiatkowskiego zaapelowało do kierownictwa Ministerstwa Obrony Narodowej, aby przyspieszyć decyzje w sprawie zakupu systemów rakietowych „Wisła” i „Narew”. PLP argumentuje swój apel tym, że stan naszej obrony przeciwlotniczej jest wysoce niezadowalający, a obrona przeciwrakietowa nie istnieje wcale. Zgadzam się z tą tezą. Mam jednak sporo zastrzeżeń do wizji Lobby Przemysłowego, jak powinien być realizowany program „Tarczy Polski”.

Polskie Lobby Przemysłowe imienia Eugeniusza Kwiatkowskiego to działająca od ponad 20 lat niezależna organizacja społeczna, zrzeszająca przedstawicieli trzech grup społecznych bezpośrednio związanych z przemysłem: naukowców, menadżerów oraz związkowców. Co ważne, choć PLP nie jest ukierunkowane na jedną, konkretną gałąź naszego przemysłu, to koncentruje swoje działania na tych „strategicznych”, w tym przede wszystkim szeroko pojętej zbrojeniówce.

W mojej ocenie największą słabością PLP jest jego nazwa. Słowo „lobby” ma bowiem dzisiaj w Polsce bardzo negatywny wydźwięk, przez co prace członków PLP są bardzo często kojarzone z działaniami „na czyjąś korzyść materialną”. Na usprawiedliwienie PLP mogę tylko dodać, że gdy ono powstawało w 1993 roku, słowo „lobby” było jeszcze neutralne, a nawet więcej – brzmiało nowocześnie, zachodnio.

PLP sformułowało do tej pory kilkaset opinii, opracowań i stanowisk oraz ekspertyz, dotyczących gospodarki, poszczególnych branż oraz obronności. Za każdym razem stanowiły one ważny głos w dyskusji nad danym zagadnieniem. Tym razem PLP pochyliło się nad problemem obrony przeciwlotniczej i przeciwrakietowej naszego kraju

Generalnie zgadzam się z postawioną przez specjalistów z PLP tezą, że obecnie nasz parasol przeciwlotniczy jest więcej niż dziurawy, a system obrony przeciwrakietowej nie istnieje wcale. PLP w rozesłanym dzisiaj do mediów stanowisku apeluje o jak najszybsze zakupy systemów obrony przeciwlotniczej „Wisła” i „Narew” oraz radzi, jak to zrobić.

Niestety, nie do końca zgadzam się z ich propozycjami. Najwięcej moich wątpliwości budzi stwierdzenie, iż: „Wybór (mowa o systemie „Wisła” – red.) oferty powinien być dokonany wspólnie przez Siły Zbrojne i Konsorcjum PGZ „Wisła”, które skupia 11 polskich przedsiębiorstw i współpracuje z ośrodkami naukowymi”.

Uważam, że Polska Grupa Zbrojeniowa, stając kilka lat temu do wyścigu o system rakietowy „Wisła” w konsorcjum z francuskim MBDA, do końca postępowania będzie już niestety obarczona podejrzeniami o brak obiektywizmu wobec innych, niefrancuskich ofert. Może są to bezpodstawne obawy, ale gdy ktoś przegrał walkę o czyjąś „rękę”, naprawdę trudno uwierzyć, że sprawiedliwie oceni kandydata, który go pokonał. Tym bardziej, że jego negatywna ocena może zaowocować eliminacją konkurenta i on znów dostanie szansę na zwycięstwo.

Dlatego wybór w programie „Wisła” powinien być bezwzględnie dokonany wyłącznie przez żołnierzy, a opinie PGZ traktowane z odpowiednim – z racji historii postępowania – dystansem.

Zdecydowanie zgadzam się za to z przedstawicielami PLP, iż pozyskanie zestawów „Wisła” to ogromna szansa dla krajowego przemysłu na zdobycie licencji na technologię rakietową, niezbędną do samodzielnej realizacji programu „Narew”. O ile bowiem w „Wiśle” nie dysponujemy ani radarami, ani pociskami, o tyle w przypadku pocisków krótkiego zasięgu mamy już w opracowaniu niezbędne radary. Natomiast sieć dowodzenia jesteśmy w stanie stworzyć sami, a pociski produkować, gdy dostaniemy odpowiednie know-how.

Czy jednak powinno to robić konsorcjum PGZ „Narew”, jak sugeruje PLP? Mam wątpliwości, czy nie lepiej byłoby, aby po audycie „Planu modernizacji technicznej na lata 2012–2022” nowe kierownictwo MON zbudowało takie konsorcjum od nowa. Może się bowiem okazać, że przy programach zbrojeniowych przyznawanych Bumarowi, a później PGZ, nie wszystko jest tak transparentne, jak zapewniano do tej pory.

Na pewno ciekawym pomysłem PLP jest rozbudowanie morskiej odnogi „Tarczy Polski” wzorem Amerykanów. Oczywiście w mniejszej, polskiej skali.

Krzysztof Wilewski , dziennikarz portalu polska-zbrojna.pl

dodaj komentarz

komentarze

~Kris
1453634280
Polska nie jest w stanie w rozsądnym czasie zaprojektować, przetestować, wyprodukować i wdrożyć systemu Narew. Jedyną szansą jest produkcja na licencji. Z czasem np. przy modernizacji czy budowie kolejnego systemu można już wtedy pokusić się o własny produkt .Czy przykład Rosomaka, Groma, Beryla itp. nie uzmysłowił nikomu, że nam najlepiej wychodzi zakup broni na licencji i później samodzielny rozwój. Ile jeszcze nieudanych prób stworzenia czegoś od zera musimy przejść, aby ktoś w końcu to zaakceptował?
A0-A3-34-2E
~Xaxanek
1453387680
Czylico ? Narew 25 lat po Wiśle jak nam zrobią Amerykanie .. . niech se chłopy znajdą lepsze tematy .. . a wiedzą jak Kryla my budowali ? o tytanie nie wspomnę .. . J chce mieć głowę szybko i pewnie chroniona dlatego trzeba kupić wszystko z 1 firmie i zintegrować z Redzikowem. p.s. Co to za transfer technologi ? Książki maja im przywieź z fizyki ? Nie muszą budować rakiet w Polsce brakuje dobrych : murarzy, rzeźników , spawaczy ...
FF-6C-B3-6A

Jeniecka pamięć – zapomniany palimpsest wojny
 
Srebro na krótkim torze reprezentanta braniewskiej brygady
Opłatek z żołnierzami PKW Rumunia
Jak Polacy szkolą Ukraińców
Kluczowy partner
Nowa ustawa o obronie cywilnej już gotowa
Ustawa o obronie ojczyzny – pytania i odpowiedzi
Ryngrafy za „Feniksa”
Rekord w „Akcji Serce”
Awanse dla medalistów
Łączy nas miłość do Wojska Polskiego
W obronie Tobruku, Grobowca Szejka i na pustynnych patrolach
Nowe łóżka dla szpitala w Libanie
Kosmiczny zakup Agencji Uzbrojenia
Podchorążowie lepsi od oficerów
Wkrótce korzystne zmiany dla małżonków-żołnierzy
Chirurg za konsolą
Olympus in Paris
Wybiła godzina zemsty
Polacy pobiegli w „Baltic Warrior”
Polska i Kanada wkrótce podpiszą umowę o współpracy na lata 2025–2026
Zmiana warty w PKW Liban
Druga Gala Sportu Dowództwa Generalnego
W hołdzie pamięci dla poległych na misjach
Fiasko misji tajnych służb
Estonia: centrum innowacji podwójnego zastosowania
W drodze na szczyt
Zimowe wyzwanie dla ratowników
Rehabilitacja poprzez sport
Ustawa o obronie ojczyzny – pytania i odpowiedzi
Rosomaki w rumuńskich Karpatach
Ciało może o wiele więcej, niż myśli głowa
Wstępna gotowość operacyjna elementów Wisły
21 grudnia upamiętniamy żołnierzy poległych na zagranicznych misjach
„Niedźwiadek” na czele AK
Świadczenie motywacyjne także dla niezawodowców
W Toruniu szkolą na międzynarodowym poziomie
Świąteczne spotkanie w POLLOGHUB
Ustawa o obronie ojczyzny – pytania i odpowiedzi
Poznaliśmy laureatów konkursu na najlepsze drony
Miliardowy kontrakt na broń strzelecką
Więcej powołań do DZSW
Rosomaki i Piranie
Żaden z Polaków służących w Libanie nie został ranny
Prawo do poprawki, rezerwiści odzyskają pieniądze
Cele polskiej armii i wnioski z wojny na Ukrainie
Czworonożny żandarm w Paryżu
Ustawa o obronie ojczyzny – pytania i odpowiedzi
„Nie strzela się w plecy!”. Krwawa bałkańska epopeja polskiego czetnika
Wyścig na pływalni i lodzie o miejsca na podium mistrzostw kraju
Operacja „Feniks” – pomoc i odbudowa
Podziękowania dla żołnierzy reprezentujących w sporcie lubuską dywizję
Wigilia ‘44 – smutek i nadzieja w czasach mroku
Sukces za sukcesem sportowców CWZS-u
Posłowie o modernizacji armii
Opłatek z premierem i ministrem obrony narodowej
Ustawa o zwiększeniu produkcji amunicji przyjęta
Olimp w Paryżu
Ochrona artylerii rakietowej
Zrobić formę przed Kanadą
Kluczowa rola Polaków
Miliardy dla polskiej zbrojeniówki
Polskie Pioruny bronią Estonii
Wiązką w przeciwnika
Świąteczne spotkanie pod znakiem „Feniksa”

Ministerstwo Obrony Narodowej Wojsko Polskie Sztab Generalny Wojska Polskiego Dowództwo Generalne Rodzajów Sił Zbrojnych Dowództwo Operacyjne Rodzajów Sił Zbrojnych Wojska Obrony
Terytorialnej
Żandarmeria Wojskowa Dowództwo Garnizonu Warszawa Inspektorat Wsparcia SZ Wielonarodowy Korpus
Północno-
Wschodni
Wielonarodowa
Dywizja
Północny-
Wschód
Centrum
Szkolenia Sił Połączonych
NATO (JFTC)
Agencja Uzbrojenia

Wojskowy Instytut Wydawniczy (C) 2015
wykonanie i hosting AIKELO