moja polska zbrojna
Od 25 maja 2018 r. obowiązuje w Polsce Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych, zwane także RODO).

W związku z powyższym przygotowaliśmy dla Państwa informacje dotyczące przetwarzania przez Wojskowy Instytut Wydawniczy Państwa danych osobowych. Prosimy o zapoznanie się z nimi: Polityka przetwarzania danych.

Prosimy o zaakceptowanie warunków przetwarzania danych osobowych przez Wojskowych Instytut Wydawniczy – Akceptuję

Tarcza potrzebna na wczoraj

Istniejące od 1993 roku Polskie Lobby Przemysłowe imienia Eugeniusza Kwiatkowskiego zaapelowało do kierownictwa Ministerstwa Obrony Narodowej, aby przyspieszyć decyzje w sprawie zakupu systemów rakietowych „Wisła” i „Narew”. PLP argumentuje swój apel tym, że stan naszej obrony przeciwlotniczej jest wysoce niezadowalający, a obrona przeciwrakietowa nie istnieje wcale. Zgadzam się z tą tezą. Mam jednak sporo zastrzeżeń do wizji Lobby Przemysłowego, jak powinien być realizowany program „Tarczy Polski”.

Polskie Lobby Przemysłowe imienia Eugeniusza Kwiatkowskiego to działająca od ponad 20 lat niezależna organizacja społeczna, zrzeszająca przedstawicieli trzech grup społecznych bezpośrednio związanych z przemysłem: naukowców, menadżerów oraz związkowców. Co ważne, choć PLP nie jest ukierunkowane na jedną, konkretną gałąź naszego przemysłu, to koncentruje swoje działania na tych „strategicznych”, w tym przede wszystkim szeroko pojętej zbrojeniówce.

W mojej ocenie największą słabością PLP jest jego nazwa. Słowo „lobby” ma bowiem dzisiaj w Polsce bardzo negatywny wydźwięk, przez co prace członków PLP są bardzo często kojarzone z działaniami „na czyjąś korzyść materialną”. Na usprawiedliwienie PLP mogę tylko dodać, że gdy ono powstawało w 1993 roku, słowo „lobby” było jeszcze neutralne, a nawet więcej – brzmiało nowocześnie, zachodnio.

PLP sformułowało do tej pory kilkaset opinii, opracowań i stanowisk oraz ekspertyz, dotyczących gospodarki, poszczególnych branż oraz obronności. Za każdym razem stanowiły one ważny głos w dyskusji nad danym zagadnieniem. Tym razem PLP pochyliło się nad problemem obrony przeciwlotniczej i przeciwrakietowej naszego kraju

Generalnie zgadzam się z postawioną przez specjalistów z PLP tezą, że obecnie nasz parasol przeciwlotniczy jest więcej niż dziurawy, a system obrony przeciwrakietowej nie istnieje wcale. PLP w rozesłanym dzisiaj do mediów stanowisku apeluje o jak najszybsze zakupy systemów obrony przeciwlotniczej „Wisła” i „Narew” oraz radzi, jak to zrobić.

Niestety, nie do końca zgadzam się z ich propozycjami. Najwięcej moich wątpliwości budzi stwierdzenie, iż: „Wybór (mowa o systemie „Wisła” – red.) oferty powinien być dokonany wspólnie przez Siły Zbrojne i Konsorcjum PGZ „Wisła”, które skupia 11 polskich przedsiębiorstw i współpracuje z ośrodkami naukowymi”.

Uważam, że Polska Grupa Zbrojeniowa, stając kilka lat temu do wyścigu o system rakietowy „Wisła” w konsorcjum z francuskim MBDA, do końca postępowania będzie już niestety obarczona podejrzeniami o brak obiektywizmu wobec innych, niefrancuskich ofert. Może są to bezpodstawne obawy, ale gdy ktoś przegrał walkę o czyjąś „rękę”, naprawdę trudno uwierzyć, że sprawiedliwie oceni kandydata, który go pokonał. Tym bardziej, że jego negatywna ocena może zaowocować eliminacją konkurenta i on znów dostanie szansę na zwycięstwo.

Dlatego wybór w programie „Wisła” powinien być bezwzględnie dokonany wyłącznie przez żołnierzy, a opinie PGZ traktowane z odpowiednim – z racji historii postępowania – dystansem.

Zdecydowanie zgadzam się za to z przedstawicielami PLP, iż pozyskanie zestawów „Wisła” to ogromna szansa dla krajowego przemysłu na zdobycie licencji na technologię rakietową, niezbędną do samodzielnej realizacji programu „Narew”. O ile bowiem w „Wiśle” nie dysponujemy ani radarami, ani pociskami, o tyle w przypadku pocisków krótkiego zasięgu mamy już w opracowaniu niezbędne radary. Natomiast sieć dowodzenia jesteśmy w stanie stworzyć sami, a pociski produkować, gdy dostaniemy odpowiednie know-how.

Czy jednak powinno to robić konsorcjum PGZ „Narew”, jak sugeruje PLP? Mam wątpliwości, czy nie lepiej byłoby, aby po audycie „Planu modernizacji technicznej na lata 2012–2022” nowe kierownictwo MON zbudowało takie konsorcjum od nowa. Może się bowiem okazać, że przy programach zbrojeniowych przyznawanych Bumarowi, a później PGZ, nie wszystko jest tak transparentne, jak zapewniano do tej pory.

Na pewno ciekawym pomysłem PLP jest rozbudowanie morskiej odnogi „Tarczy Polski” wzorem Amerykanów. Oczywiście w mniejszej, polskiej skali.

Krzysztof Wilewski , dziennikarz portalu polska-zbrojna.pl

dodaj komentarz

komentarze

~Kris
1453634280
Polska nie jest w stanie w rozsądnym czasie zaprojektować, przetestować, wyprodukować i wdrożyć systemu Narew. Jedyną szansą jest produkcja na licencji. Z czasem np. przy modernizacji czy budowie kolejnego systemu można już wtedy pokusić się o własny produkt .Czy przykład Rosomaka, Groma, Beryla itp. nie uzmysłowił nikomu, że nam najlepiej wychodzi zakup broni na licencji i później samodzielny rozwój. Ile jeszcze nieudanych prób stworzenia czegoś od zera musimy przejść, aby ktoś w końcu to zaakceptował?
A0-A3-34-2E
~Xaxanek
1453387680
Czylico ? Narew 25 lat po Wiśle jak nam zrobią Amerykanie .. . niech se chłopy znajdą lepsze tematy .. . a wiedzą jak Kryla my budowali ? o tytanie nie wspomnę .. . J chce mieć głowę szybko i pewnie chroniona dlatego trzeba kupić wszystko z 1 firmie i zintegrować z Redzikowem. p.s. Co to za transfer technologi ? Książki maja im przywieź z fizyki ? Nie muszą budować rakiet w Polsce brakuje dobrych : murarzy, rzeźników , spawaczy ...
FF-6C-B3-6A

Transformacja dla zwycięstwa
 
Terytorialsi zobaczą więcej
Olimp w Paryżu
Co słychać pod wodą?
Rosomaki w rumuńskich Karpatach
Polacy pobiegli w „Baltic Warrior”
Wielkie inwestycje w krakowskim szpitalu wojskowym
Trzynaścioro żołnierzy kandyduje do miana sportowca roku
Olympus in Paris
Selekcja do JWK: pokonać kryzys
Transformacja wymogiem XXI wieku
Mniej obcy w obcym kraju
Operacja „Feniks”. Żołnierze wzmocnili most w Młynowcu zniszczony w trakcie powodzi
Polsko-ukraińskie porozumienie ws. ekshumacji ofiar rzezi wołyńskiej
Żaden z Polaków służących w Libanie nie został ranny
Setki cystern dla armii
Pożegnanie z Żaganiem
Trzy medale żołnierzy w pucharach świata
Jak Polacy szkolą Ukraińców
Polskie „JAG” już działa
Fundusze na obronność będą dalej rosły
„Siły specjalne” dały mi siłę!
Jaka przyszłość artylerii?
Aplikuj na kurs oficerski
Wojsko otrzymało sprzęt do budowy Tarczy Wschód
Szwedzki granatnik w rękach Polaków
Norwegowie na straży polskiego nieba
NATO odpowiada na falę rosyjskich ataków
„Szpej”, czyli najważniejszy jest żołnierz
Zmiana warty w PKW Liban
Czworonożny żandarm w Paryżu
Jesień przeciwlotników
Czarna Dywizja z tytułem mistrzów
Wybiła godzina zemsty
Rekordowa obsada maratonu z plecakami
Zyskać przewagę w powietrzu
Ostre słowa, mocne ciosy
Ustawa o obronie ojczyzny – pytania i odpowiedzi
„Jaguar” grasuje w Drawsku
Operacja „Feniks” – pomoc i odbudowa
Święto podchorążych
Bój o cyberbezpieczeństwo
Ustawa o zwiększeniu produkcji amunicji przyjęta
Więcej pieniędzy za służbę podczas kryzysu
Nasza broń ojczysta na wyjątkowej ekspozycji
Ustawa o obronie ojczyzny – pytania i odpowiedzi
Trudne otwarcie, czyli marynarka bez morza
Wojskowi kicbokserzy nie zawiedli
Druga Gala Sportu Dowództwa Generalnego
Ustawa o obronie ojczyzny – pytania i odpowiedzi
Donald Tusk po szczycie NB8: Bezpieczeństwo, odporność i Ukraina pozostaną naszymi priorytetami
Podziękowania dla żołnierzy reprezentujących w sporcie lubuską dywizję
Sejm pracuje nad ustawą o produkcji amunicji
Cele polskiej armii i wnioski z wojny na Ukrainie
Karta dla rodzin wojskowych
Nowe Raki w szczecińskiej brygadzie
„Szczury Tobruku” atakują
Od legionisty do oficera wywiadu
W obronie Tobruku, Grobowca Szejka i na pustynnych patrolach
„Nie strzela się w plecy!”. Krwawa bałkańska epopeja polskiego czetnika

Ministerstwo Obrony Narodowej Wojsko Polskie Sztab Generalny Wojska Polskiego Dowództwo Generalne Rodzajów Sił Zbrojnych Dowództwo Operacyjne Rodzajów Sił Zbrojnych Wojska Obrony
Terytorialnej
Żandarmeria Wojskowa Dowództwo Garnizonu Warszawa Inspektorat Wsparcia SZ Wielonarodowy Korpus
Północno-
Wschodni
Wielonarodowa
Dywizja
Północny-
Wschód
Centrum
Szkolenia Sił Połączonych
NATO (JFTC)
Agencja Uzbrojenia

Wojskowy Instytut Wydawniczy (C) 2015
wykonanie i hosting AIKELO