moja polska zbrojna
Od 25 maja 2018 r. obowiązuje w Polsce Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych, zwane także RODO).

W związku z powyższym przygotowaliśmy dla Państwa informacje dotyczące przetwarzania przez Wojskowy Instytut Wydawniczy Państwa danych osobowych. Prosimy o zapoznanie się z nimi: Polityka przetwarzania danych.

Prosimy o zaakceptowanie warunków przetwarzania danych osobowych przez Wojskowych Instytut Wydawniczy – Akceptuję

Polski podchorąży na West Point

Przeszedł gęste sito selekcji w Polsce i jako najlepszy dostał szansę studiowania w prestiżowej amerykańskiej akademii wojskowej w West Point. Pchor. Bartłomiej Grzybowski z Wojskowej Akademii Technicznej spędzi tam 4 lata. Opowiada nam o tym, jak kształceni są przyszli oficerowie amerykańskiej armii.

Na początku lipca przekroczył Pan progi słynnej West Point. Jak wyglądały pierwsze miesiące na amerykańskiej uczelni?

Pchor. Bartłomiej Grzybowski: Po wcieleniu przeszedłem bardzo intensywne szkolenie podstawowe (CBT – Cadet Basic Training). Wzięło w nim udział ponad 1200 kadetów, w tym zaledwie 13 spoza USA. Ponad dwa tygodnie spędziliśmy na pobliskim poligonie, a instruktorzy skupiali się na umiejętności współdziałania w grupie oraz ćwiczeniach praktycznych. Zajęcia z nawigacji w terenie trwały prawie trzy dni, podczas których maszerowaliśmy z punktu do punktu używając mapy i busoli. Podczas nauki taktyki i pierwszej pomocy na polu walki szkoliliśmy się w warunkach odwzorowujących prawdziwe warunki bojowe. Sytuacja, w której działaliśmy była stale zmieniana, używane były środki pozoracji pola walki, korzystaliśmy ze specjalistycznego sprzętu medycznego. Prowadziliśmy też strzelania z różnych rodzajów broni. Duży nacisk był kładziony na rozwój fizyczny. Codziennie, bez względu czy byliśmy na poligonie czy w koszarach, braliśmy udział w porannych, a często też popołudniowych treningach. Ważnym elementem szkolenia były także marsze w pełnym oporządzeniu, które wraz z postępami w szkoleniu były coraz dłuższe i coraz bardziej wymagające.

Po szkoleniu podstawowym rozpoczął się rok akademicki i pierwsze zajęcia. Jest równie intensywnie?

Tak, choć mniej mamy praktyki, a więcej teorii. Sposób nauczania na West Point i tzw. Thayer Method, czyli metoda aktywnej nauki, wymaga dobrego przygotowania do każdych zajęć. Dlatego w tygodniu prawie każdą wolną chwilę spędzamy na studiowaniu zadanego materiału i wykonywaniu zleconych zadań i projektów.

Studia w Akademii West Point wymagają pracowitości i doskonałego zorganizowania. Szczególnie bez tej drugiej cechy może być bardzo trudno nadążyć. Wykładowcy potrafią jednak zrozumieć nowicjuszy i ich początkowe problemy z przestawieniem się na tak intensywną naukę. Dlatego na uczelni organizowane są specjalne kursy, gdzie uczą, w jaki sposób najlepiej planować czas, przygotowywać się do egzaminów i jak efektywnie studiować. To wszystko ma swoje uzasadnienie, bo Akademia stawia sobie za cel kształtowanie liderów i rozwijanie ich umiejętności przywódczych. Dlatego też program nauczania jest tak intensywny – przygotowuje się kadetów do radzenia sobie w każdej sytuacji i bycia wzorem dla podwładnych. Wymaga się także przestrzegania kodeksu honorowego i poszanowania starszych stopniem. Cała edukacja jest prowadzona w taki sposób, aby jak najlepiej przygotować absolwentów West Point do objęcia stanowisk dowódczych.

Jak wygląda Pański dzień w uczelni?

Zaczyna się pobudką przed szóstą. Potem każdy z nas ma do wykonania codzienne obowiązki, to na przykład zamiatanie korytarza, wyrzucenie śmieci itp. Do siódmej mamy czas na poranną toaletę, potem apel i śniadanie. Pierwsze zajęcia zaczynają się o siódmej trzydzieści. Odbywają się one w grupach kilkunastoosobowych, dzięki czemu wykładowca jest w stanie zaangażować w zajęcia każdego kadeta. Wykładowcy często sprawdzają naszą wiedzę w praktyce i organizują zajęcia np. w laboratorium lub przydzielają nam projekt do zrealizowania.

Tuż przed południem jest zbiórka na apel popołudniowy i lunch, a potem tzw. godziny rektorskie, które uczelnia rezerwuje sobie, w przypadku np. wykładu wygłaszanego przez gościa, na który zaprasza się kadetów. Od czternastej do szesnastej znów mamy wykłady. Po ich zakończeniu zazwyczaj idę poćwiczyć. O osiemnastej mamy kolację, a od dziewiętnastej do dwudziestej trzeciej jest tzw. Evening Study Period (ESP), podczas którego obowiązkiem każdego kadeta jest odrabiać zadania i przygotowywać się na najbliższe lekcje. O 23 jest capstrzyk i można iść spać.

Co jest dla Pana największą korzyścią ze studiów na West Point?

Przede wszystkim mam wyjątkową okazję, aby poznać jak funkcjonuje armia amerykańska, aby potem zaadaptować najlepsze i sprawdzone wzorce w Wojsku Polskim. Mam też szansę odbyć mnóstwo dodatkowych szkoleń, jak np. kurs spadochroniarski, kurs płetwonurka bojowego itp., które pozwolą mi zwiększyć moje kwalifikacje. Co więcej, mam także świetne środowisko do nauki języków obcych – otaczają mnie ludzie z całego świata i oprócz dalszego doskonalenia języka angielskiego, mogę uczyć się nowych języków i poznawać nowe kultury. Dodatkowo, mogę tutaj nawiązać kontakty, które mogą okazać się  nieocenione w mojej dalszej służbie. Chwalę sobie także program nauczania, który pomaga wykształcić niezbędne cechy charakteru, jakie powinien posiadać przyszły dowódca.

W West Point bardzo aktywnie działają też kluby sportowe oraz koła zainteresowań. Oferują one bardzo szeroką gamę ciekawych zajęć, a uczestnictwo w nich jest bardzo opłacalne, ponieważ kluby często organizują wycieczki tematyczne związane z aktywnością klubu oraz pozwalają nawiązać mnóstwo nowych, przydatnych kontaktów.

Cofnijmy się na chwilę w przeszłość. Jak to się stało, że właśnie Pan został wytypowany do wyjazdu na studia na West Point?

Delegowanie podchorążych z Polski na studia w akademiach wojskowych USA odbywa się na mocy porozumienia zawartego między Ministerstwem Obrony Narodowej a stroną amerykańską. Udział w rekrutacji jest dobrowolny i ogłaszany na wszystkich uczelniach wojskowych w Polsce. Przedstawiciele każdej uczelni typują najlepszych podchorążych, którzy przechodzą do właściwego etapu rekrutacji. Podczas tej wstępnej selekcji brane są pod uwagę m.in. wyniki w nauce, osiągnięcia sportowe, znajomość języków obcych oraz opinia służbowa o kandydacie. WAT wytypowała trzech takich podchorążych, w tym mnie. Z tej grupy po zakończeniu wszystkich procedur kwalifikacji pozostało sześciu kandydatów. Poza nami, podchorążymi z WAT-u, o miejsce na West Point ubiegało się jeszcze trzech podchorążych z Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Lądowych we Wrocławiu.

Jak wyglądała dalsza rekrutacja?

W listopadzie w Ministerstwie Obrony Narodowej zostaliśmy zapoznani z zasadami rekrutacji do amerykańskiej akademii. Składa się ona z wielu etapów, a w Polsce jest prowadzona przez MON we współpracy z ambasadą Stanów Zjednoczonych. Tam właśnie, zostaliśmy zaproszeni na rozmowę kwalifikacyjną w grudniu 2016 roku. Potem musieliśmy złożyć wymagane dokumenty, w tym wyniki z uczelni polskiej oraz zdać niezbędne egzaminy. Na to wszystko dostaliśmy nieco ponad dwa miesiące, do końca lutego 2017 r. Był to bardzo pracowity czas.

Jakie egzaminy musieliście zaliczyć?

Poza rozmową w języku angielskim z przedstawicielami ambasady, czekał nas egzamin TOEFL (Test of English as a Foreign Language) z akademickiego języka angielskiego, a także zdanie amerykańskiej matury. W jej skład wchodzi pięć następujących po sobie testów: z języka angielskiego, matematyki, czytania i interpretacji tekstu, pisania (esej na podany temat) oraz wiedzy ogólnej zawierający w sobie elementy geografii, biologii i fizyki. Musieliśmy przejść także testy medyczne oraz test sprawności fizycznej CFA (Candidate Fitness Assessment). Potem od lutego 2017 oczekiwaliśmy na decyzję uczelni West Point. Bo to do przedstawicieli tej uczelni należała ostateczna weryfikacja oraz podjęcie decyzji, kto będzie studiował w Akademii West Point.

Przeszedł Pan pomyślnie wszystkie testy i okazał się najlepszy spośród pozostałych kandydatów. W kwietniu przyszła informacja, że to właśnie Pan rozpocznie studia w tej prestiżowej uczelni.

Sądzę, że duży wpływ miały bardzo dobra znajomość języka angielskiego oraz wyniki na uczelni. Moja średnia na koniec szóstego semestru III roku logistyki na Wydziale Mechanicznym WAT wyniosła 5.0. Choć przyznam, że egzaminy językowe były według mnie najtrudniejsze. A to dlatego, że musiałem jednocześnie nadążać z obowiązkami na uczelni oraz przyswajać mnóstwo nowego materiału w krótkim czasie – zaledwie około dwóch miesięcy. Ostatecznie zostałem przyjęty do Akademii jako jedyny z całej szóstki. Liczba miejsc dla zagranicznych kadetów na West Point jest bardzo ograniczona i konkurencja jest bardzo duża, dlatego też sporadycznie i wyjątkowo zdarza się, że kilka osób z tego samego kraju dostaje się na jeden rocznik. Ale nie jest wykluczone, że w następnych latach uda się to większej liczbie podchorążych z Polski.

Przed wylotem za ocean skończył Pan trzeci rok logistyki na Wydziale Mechanicznym WAT-u. Teraz na West Point spędzi kolejne cztery lata. Czy po powrocie będzie Pan musiał ukończyć WAT, by zdobyć szlify oficerskie i stopień podporucznika?

Każdy oficer w Wojsku Polskim musi posiadać wyższe wykształcenie i sądzę, że po powrocie z USA będę musiał także dokończyć edukację na mojej uczelni. Ta sprawa będzie jeszcze omawiana, a do czasu ukończenia West Point otrzymam wytyczne co do dalszej edukacji z Departamentu Nauki i Szkolnictwa Wojskowego Ministerstwa Obrony Narodowej.

rozmawiała Paulina Glińska

autor zdjęć: arch. pryw. pchor. Bartłomieja Grzybowskiego

dodaj komentarz

komentarze


Kluczowy partner
 
Ustawa o obronie ojczyzny – pytania i odpowiedzi
W Toruniu szkolą na międzynarodowym poziomie
Nowa ustawa o obronie cywilnej już gotowa
Wybiła godzina zemsty
Miliardy dla polskiej zbrojeniówki
Ustawa o zwiększeniu produkcji amunicji przyjęta
Olimp w Paryżu
Świąteczne spotkanie pod znakiem „Feniksa”
Prawo do poprawki, rezerwiści odzyskają pieniądze
Poznaliśmy laureatów konkursu na najlepsze drony
Polacy pobiegli w „Baltic Warrior”
Łączy nas miłość do Wojska Polskiego
Żaden z Polaków służących w Libanie nie został ranny
Ryngrafy za „Feniksa”
Więcej powołań do DZSW
Zimowe wyzwanie dla ratowników
W hołdzie pamięci dla poległych na misjach
Rosomaki w rumuńskich Karpatach
Srebro na krótkim torze reprezentanta braniewskiej brygady
Opłatek z żołnierzami PKW Rumunia
Podziękowania dla żołnierzy reprezentujących w sporcie lubuską dywizję
Rosomaki i Piranie
Posłowie o modernizacji armii
Kosmiczny zakup Agencji Uzbrojenia
Miliardowy kontrakt na broń strzelecką
Nowe łóżka dla szpitala w Libanie
„Niedźwiadek” na czele AK
W obronie Tobruku, Grobowca Szejka i na pustynnych patrolach
Ustawa o obronie ojczyzny – pytania i odpowiedzi
Świąteczne spotkanie w POLLOGHUB
Druga Gala Sportu Dowództwa Generalnego
Kluczowa rola Polaków
Estonia: centrum innowacji podwójnego zastosowania
Polska i Kanada wkrótce podpiszą umowę o współpracy na lata 2025–2026
Olympus in Paris
Cele polskiej armii i wnioski z wojny na Ukrainie
Ustawa o obronie ojczyzny – pytania i odpowiedzi
Wigilia ‘44 – smutek i nadzieja w czasach mroku
Opłatek z premierem i ministrem obrony narodowej
Jeniecka pamięć – zapomniany palimpsest wojny
Sukces za sukcesem sportowców CWZS-u
Fiasko misji tajnych służb
„Nie strzela się w plecy!”. Krwawa bałkańska epopeja polskiego czetnika
Ciało może o wiele więcej, niż myśli głowa
Podchorążowie lepsi od oficerów
21 grudnia upamiętniamy żołnierzy poległych na zagranicznych misjach
Jak Polacy szkolą Ukraińców
Rekord w „Akcji Serce”
Rehabilitacja poprzez sport
Ustawa o obronie ojczyzny – pytania i odpowiedzi
Chirurg za konsolą
W drodze na szczyt
Zrobić formę przed Kanadą
Wstępna gotowość operacyjna elementów Wisły
Czworonożny żandarm w Paryżu
Polskie Pioruny bronią Estonii
Wkrótce korzystne zmiany dla małżonków-żołnierzy
Wiązką w przeciwnika
Ochrona artylerii rakietowej
Świadczenie motywacyjne także dla niezawodowców
Wyścig na pływalni i lodzie o miejsca na podium mistrzostw kraju
Zmiana warty w PKW Liban
Awanse dla medalistów
Operacja „Feniks” – pomoc i odbudowa

Ministerstwo Obrony Narodowej Wojsko Polskie Sztab Generalny Wojska Polskiego Dowództwo Generalne Rodzajów Sił Zbrojnych Dowództwo Operacyjne Rodzajów Sił Zbrojnych Wojska Obrony
Terytorialnej
Żandarmeria Wojskowa Dowództwo Garnizonu Warszawa Inspektorat Wsparcia SZ Wielonarodowy Korpus
Północno-
Wschodni
Wielonarodowa
Dywizja
Północny-
Wschód
Centrum
Szkolenia Sił Połączonych
NATO (JFTC)
Agencja Uzbrojenia

Wojskowy Instytut Wydawniczy (C) 2015
wykonanie i hosting AIKELO