moja polska zbrojna
Od 25 maja 2018 r. obowiązuje w Polsce Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych, zwane także RODO).

W związku z powyższym przygotowaliśmy dla Państwa informacje dotyczące przetwarzania przez Wojskowy Instytut Wydawniczy Państwa danych osobowych. Prosimy o zapoznanie się z nimi: Polityka przetwarzania danych.

Prosimy o zaakceptowanie warunków przetwarzania danych osobowych przez Wojskowych Instytut Wydawniczy – Akceptuję

Szczyt NATO w Madrycie – Sojusz wzmacnia kolektywną obronę

Przywódcy państw członkowskich NATO zatwierdzili nową strategię, która ma przystosować Sojusz do zagrożeń ze strony Rosji i nasilającej się rywalizacji z Chinami. Podjęli też konkretne decyzje dotyczące wzmocnienia zdolności do obrony i odstraszania, które w znacznej części odpowiadają na apele państw wschodniej flanki, w tym Polski.

Jak zmienią się priorytety NATO w porównaniu z poprzednią strategią?

Nowa strategia wskazuje, że priorytetem jest wzmocnienie zdolności NATO do prowadzenia misji kolektywnej obrony. Dokument odzwierciedla radykalną zmianę percepcji zagrożeń w Sojuszu, którą zapoczątkowała aneksja Krymu przez Rosję w 2014 r., wywołanie przez nią konfliktu na wschodzie Ukrainy, a w końcu inwazja na pełną skalę rozpoczęta w lutym br. W poprzedniej strategii (z 2010 r.) sojusznicy uznali za główne zagrożenie terroryzm i wyrażali nadzieję na zbudowanie partnerstwa z Rosją. Teraz uznali Rosję za najpoważniejsze zagrożenie dla swojego bezpieczeństwa i podkreślili, że to z powodu agresywnej polityki Rosji nie mogą jej uznawać za partnera. W ten sposób NATO dało do zrozumienia, że nie czuje się już związane porozumieniem z Rosją z 1997 r., które było długo wykorzystywane do ograniczania jego obecności w państwach wschodniej flanki. Nie wspomina już o współpracy, a jedynie o utrzymaniu kanałów komunikacji niezbędnych do ograniczenia ryzyka niezamierzonej eskalacji czy do prowadzenia rozmów o przejrzystości działań wojskowych. Strategia otwiera drogę do wzmacniania konwencjonalnego i nuklearnego wymiaru polityki obrony i odstraszania. Sojusznicy zapowiadają rozwój niezbędnego potencjału militarnego i technologicznego na potrzeby misji kolektywnej obrony, chociaż nie zdecydowali się na bardziej ambitne cele dotyczące zwiększania nakładów na obronność.

W jaki sposób Sojusz wzmacnia zdolność do prowadzenia misji kolektywnej obrony?

Sojusznicy zapowiedzieli zwiększenie obecności wojskowej na wschodniej flance, gdzie od 2017 r. stacjonowały wielonarodowe bataliony (ok. 1 tys. żołnierzy). W niektórych państwach (np. w Estonii i na Litwie) mają powstać struktury umożliwiające utworzenie brygady (ok. 3–5 tys. żołnierzy). Najpoważniejsza zmiana dotyczy dodatkowych sił wsparcia, które miałyby być wysyłane w sytuacji zagrożenia atakiem na dużą skalę. Do tej pory dowódca NATO miał do dyspozycji liczące 40 tys. żołnierzy siły odpowiedzi NATO (NRF) oraz możliwość wystąpienia o dwa razy większe siły utrzymywane pod dowództwem narodowym w ramach tzw. inicjatywy gotowości (NRI). Zgodnie z zapowiedzią sekretarza generalnego NATO pod dowództwem Sojuszu ma być na stałe ponad 300 tys. żołnierzy. Cel ten nie został jednak zapisany ani w strategii, ani w deklaracji ze szczytu. Nie wiadomo, jak i kiedy miałby zostać osiągnięty, ani ile wojsk przekażą USA, a ile pozostali sojusznicy. Po raz pierwszy od zakończenia zimnej wojny siły wzmocnienia będą przypisane do konkretnych państw. Umożliwi to rozwijanie zdolności do prowadzenia misji kolektywnej obrony we współpracy z miejscowymi wojskami i z uwzględnieniem lokalnych uwarunkowań geograficznych. Sojusz zapowiada budowę składów sprzętu i uzbrojenia, które mają skrócić czas przerzutu wojsk. Wzmocnione zostaną ćwiczenia. Zdolność do prowadzenia misji kolektywnej obrony zwiększy się także dzięki przyjęciu Szwecji i Finlandii do NATO. Władze Turcji zgodziły się poprzeć członkostwo obu państw w zamian za obietnicę, że nie będą wspierać kurdyjskich organizacji uznawanych przez nią za zagrożenie oraz zniosą embargo na eksport broni do Turcji. Rozszerzenie Sojuszu jest już tylko uzależnione od tempa ratyfikacji traktatów akcesyjnych przez wszystkie państwa członkowskie.

W jaki sposób USA wzmacniają bezpieczeństwo europejskich sojuszników?

USA zapowiedziały dalsze zwiększenie obecności wojskowej w Europie. Potwierdzone zostały wcześniejsze plany rozmieszczenia dwóch eskadr samolotów F35 w Wielkiej Brytanii i zwiększenia liczby niszczycieli rakietowych z czterech do sześciu. Zapadły też nowe decyzje. W Rumunii zostanie rozmieszczona dodatkowa brygada wojsk lądowych, a w Niemczech i Włoszech – dodatkowe systemy obrony powietrznej. USA podkreślają, że obecność części dowództwa V korpusu amerykańskiej armii w Poznaniu wraz z elementami wsparcia (batalion wsparcia i dowództwo garnizonu wojsk lądowych) będzie miała charakter stały. Chociaż tylko częściowo odpowiada to na apele Polski, która zabiega o większą i stałą obecność sił bojowych USA, decyzja ta ma wymiar strategiczny. Ponieważ w grudniu 2021 r. Rosja postawiła ultimatum USA i NATO, żądając, aby rozmieszczenie ich wojsk w Europie odzwierciedlało sytuację z 1997 r., nie można wykluczyć, że celem Rosji będzie sprowokowanie konfliktu z Sojuszem w celu wymuszenia powstania strefy buforowej na obszarze państw wschodniej flanki. Decyzja jest sygnałem, że USA są gotowe wypełnić gwarancje bezpieczeństwa dotyczące obrony sojuszników, a Rosja nie osiągnie swoich celów, prowadząc konflikt z NATO. Dzięki rozmieszczeniu w Europie zdolności do obrony powietrznej i przeciwrakietowej i przesunięciu sił na wschód, Rosji będzie o wiele trudniej przeprowadzić atak lub posługiwać się taką groźbą do celów politycznych.

Jakie będą inne zadania NATO?

Sojusz zapowiedział większą pomoc dla Ukrainy, ale główny wysiłek będzie wciąż spoczywał na poszczególnych państwach. NATO chce dalej rozwijać zdolność do reagowania na zagrożenia, które często nie mają charakteru militarnego i nie ograniczają się do obszaru traktatowego (euroatlantyckiego). Dlatego oprócz kolektywnej obrony wciąż będzie wykonywał misje reagowania kryzysowego i kooperatywnego bezpieczeństwa, głównie poprzez współpracę z partnerami i organizacjami, takimi jak Unia Europejska. Utrzyma też tzw. globalną perspektywę i zdolność do reagowania na zagrożenia ze wszystkich kierunków geograficznych. Sojusznicy uznali terroryzm za najpoważniejsze zagrożenie asymetryczne. Zostało ono w taki sposób opisane, aby było jasne, że wzmacnianie kolektywnej obrony będzie wymagało stałego zaangażowania sojuszników w walkę z terroryzmem. Po raz pierwszy w strategii NATO znalazło się odniesienie do Chin. Sojusznicy uznali chińską politykę za wyzwanie dla swoich interesów, bezpieczeństwa i wartości. Powinno to ułatwić reagowanie na zagrożenia wynikające z aktywności Chin, np. w cyberprzestrzeni i kosmosie, a także na ewentualne chińskie próby zablokowania morskich szlaków komunikacyjnych. Dla przeciwdziałania zagrożeniom ze strony Chin NATO jest gotowe rozwijać współpracę z partnerami z Indo-Pacyfiku oraz tworzyć nowe partnerstwa. Sformułowania dotyczące Chin wskazują jednocześnie, że państwa członkowskie chcą zachować szanse na współpracę z Chinami, a nawet na odciągnięcie ich od współpracy z Rosją. Tak sformułowana strategia powinna zwiększyć znaczenie NATO dla USA i wzmocnić więzi transatlantyckie. Sojusz położy też większy nacisk na ograniczanie emisji gazów cieplarnianych przez siły zbrojne. Poważne traktowanie zagrożeń związanych ze zmianami klimatu może ułatwić państwom członkowskim wzmacnianie poparcia opinii publicznej dla NATO.

Wojciech Lorenz , analityk Polskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych

autor zdjęć: NATO

dodaj komentarz

komentarze


Norwegowie na straży polskiego nieba
 
Mniej obcy w obcym kraju
Bój o cyberbezpieczeństwo
„Feniks” wciąż jest potrzebny
Fundusze na obronność będą dalej rosły
Terytorialsi zobaczą więcej
Pożegnanie z Żaganiem
Ustawa o zwiększeniu produkcji amunicji przyjęta
Polsko-ukraińskie porozumienie ws. ekshumacji ofiar rzezi wołyńskiej
Zyskać przewagę w powietrzu
Setki cystern dla armii
W obronie Tobruku, Grobowca Szejka i na pustynnych patrolach
„Nie strzela się w plecy!”. Krwawa bałkańska epopeja polskiego czetnika
Wybiła godzina zemsty
„Szpej”, czyli najważniejszy jest żołnierz
NATO odpowiada na falę rosyjskich ataków
Rosomaki w rumuńskich Karpatach
Podziękowania dla żołnierzy reprezentujących w sporcie lubuską dywizję
Selekcja do JWK: pokonać kryzys
Szwedzki granatnik w rękach Polaków
Ustawa o obronie ojczyzny – pytania i odpowiedzi
Polacy pobiegli w „Baltic Warrior”
Druga Gala Sportu Dowództwa Generalnego
Ostre słowa, mocne ciosy
Sejm pracuje nad ustawą o produkcji amunicji
Więcej pieniędzy za służbę podczas kryzysu
Aplikuj na kurs oficerski
Użyteczno-bojowy sprawdzian lubelskich i szwedzkich terytorialsów
Transformacja wymogiem XXI wieku
Czworonożny żandarm w Paryżu
Wielkie inwestycje w krakowskim szpitalu wojskowym
Rekordowa obsada maratonu z plecakami
Transformacja dla zwycięstwa
Medycyna „pancerna”
Cele polskiej armii i wnioski z wojny na Ukrainie
Polskie „JAG” już działa
Nasza broń ojczysta na wyjątkowej ekspozycji
Ustawa o obronie ojczyzny – pytania i odpowiedzi
Czarna Dywizja z tytułem mistrzów
Ustawa o obronie ojczyzny – pytania i odpowiedzi
Wojskowi kicbokserzy nie zawiedli
Trzy medale żołnierzy w pucharach świata
Jak Polacy szkolą Ukraińców
Determinacja i wola walki to podstawa
Zmiana warty w PKW Liban
Nowe Raki w szczecińskiej brygadzie
Ogień Czarnej Pantery
Operacja „Feniks”. Żołnierze wzmocnili most w Młynowcu zniszczony w trakcie powodzi
Jaka przyszłość artylerii?
Wojsko otrzymało sprzęt do budowy Tarczy Wschód
Jesień przeciwlotników
Olimp w Paryżu
Żaden z Polaków służących w Libanie nie został ranny
„Szczury Tobruku” atakują
Operacja „Feniks” – pomoc i odbudowa
Karta dla rodzin wojskowych
Co słychać pod wodą?
Donald Tusk po szczycie NB8: Bezpieczeństwo, odporność i Ukraina pozostaną naszymi priorytetami
Trudne otwarcie, czyli marynarka bez morza
„Jaguar” grasuje w Drawsku
„Siły specjalne” dały mi siłę!
Olympus in Paris

Ministerstwo Obrony Narodowej Wojsko Polskie Sztab Generalny Wojska Polskiego Dowództwo Generalne Rodzajów Sił Zbrojnych Dowództwo Operacyjne Rodzajów Sił Zbrojnych Wojska Obrony
Terytorialnej
Żandarmeria Wojskowa Dowództwo Garnizonu Warszawa Inspektorat Wsparcia SZ Wielonarodowy Korpus
Północno-
Wschodni
Wielonarodowa
Dywizja
Północny-
Wschód
Centrum
Szkolenia Sił Połączonych
NATO (JFTC)
Agencja Uzbrojenia

Wojskowy Instytut Wydawniczy (C) 2015
wykonanie i hosting AIKELO