To było niezwykle cenne doświadczenie. Miałem okazję brać udział w pracach doświadczonego brytyjskiego sztabu – podkreśla kpt. mar. Marcin Majewski z Centrum Operacji Morskich – Dowództwa Komponentu Morskiego. Podczas manewrów NATO „Trident Juncture 2015” zajmował się logistyką w sztabie komponentu, który mieścił się na pokładzie okrętu HMS „Ocean”.
Znalazł się Pan w samym centrum największych od lat manewrów NATO. Skala przedsięwzięcia zrobiła na panu wrażenie?
Kpt. mar. Marcin Majewski: Zdecydowanie tak. Wcześniej wielokrotnie brałem udział w wielu międzynarodowych ćwiczeniach, te były jednak największe. Samemu komponentowi morskiemu podporządkowanych zostało 47 okrętów różnych typów, które operowały zarówno na Morzu Śródziemnym, jak i Atlantyku. Co prawda okręty podwodne nie podlegały naszemu sztabowi bezpośrednio, ale i tak wykonywały zadania na jego rzecz. Jednostki często działały w znacznych odległościach. Ale stała łączność pomiędzy nimi, na przykład wideokonferencje, sprawiała, że rozmach przedsięwzięcia był doskonale odczuwalny.
Pan spędził trzy tygodnie na pokładzie HMS „Ocean”…
To brytyjski śmigłowcowiec, a zarazem okręt desantowy, który służy do transportu dużej liczby wojska. Może się również stać platformą dowodzenia. Podczas manewrów na pokładzie „Trident Juncture” mieścił się sztab kierujący poczynaniami komponentu morskiego. Zadanie to powierzone zostało Brytyjczykom z UKMARFOR, którzy są certyfikowani do dowodzenia operacjami NATO na morzu. Oficerowie Royal Navy uzupełnili sztab osobami z innych krajów. Wśród nich znalazłem się ja, jako jedyny reprezentant Marynarki Wojennej RP, ale nie jedyny Polak. Prócz mnie na HMS „Ocean” był jeszcze oficer łącznikowy, który odpowiadał za kontakty z operującymi na lądzie wojskami chemicznymi.
A na czym polegały Pana zadania?
Zajmowałem się logistyką. Dowódcy poszczególnych grup zbierali informacje na temat usterek okrętów i śmigłowców, meldunki trafiały do mnie, a ja je analizowałem i przedstawiałem dowódcy komponentu. Musiałem ocenić, czy poszczególne jednostki będą zdolne do wykonywania określonych zadań. Trzeba pamiętać, że niesprawność nie zawsze wyłącza okręt z działania. Zdarza się, że jednostka ma uszkodzoną armatę, ale nadal może korzystać z sonaru czy operować jako platforma dla nurków minerów. W razie kłopotów trzeba tylko w odpowiedni sposób przedefiniować jej zadania. Ważną sprawą jest też decyzja, w jaki sposób jej pomóc – czy trzeba kierować okręt do portu, czy naprawy można dokonać w morzu, dostarczając części śmigłowcem, motorówką, pobierając je z pokładu innego okrętu. Możliwości jest całkiem sporo. Logistyka to rzecz niezwykle istotna. Dlatego związane z nią zadania wchodzą w zakres wszystkich międzynarodowych ćwiczeń.
A jakie zadania wykonywały okręty wchodzące w skład komponentu morskiego?
Było ich wiele. Kluczowe były operacje desantowe, które jednak zawsze są poprzedzane szeregiem działań. Rejon desantu trzeba na przykład przygotować na wejście zasadniczych sił. Zajmują się tym okręty przeciwminowe, ale one muszą być osłaniane przez większe jednostki bojowe. Sam HMS „Ocean” wyruszył w morze z portu we włoskim Livorno. Wykonywaliśmy zadania na Morzu Śródziemnym, potem przeszliśmy Cieśninę Gibraltarską i operowaliśmy na Atlantyku. Ostatecznie zawinęliśmy do portu w Lizbonie.HMS „Ocean” na ćwiczeniach „Trident Juncture”.
Jak wiele wyniósł Pan z udziału w „Trident Juncture”?
To było niezwykle cenne doświadczenie. Miałem okazję brać udział w pracach doświadczonego brytyjskiego sztabu. Co prawda działa on w oparciu o standardy NATO, ale procedury operacyjne tworzy na swoim szczeblu. Wszystkie obserwacje spiszę w raporcie, który przedstawię w Centrum Operacji Morskich – Dowództwie Komponentu Morskiego. Liczę, że ta wiedza okaże się dla nas przydatna.
Służba u boku Brytyjczyków stanowiła spore wyzwanie także ze względu na komunikację. Wiadomo, że inaczej językiem angielskim posługują się native speakerzy, inaczej osoby, które się go nauczyły. Ale myślę, że poradziliśmy sobie nieźle. Dowódca komponentu podkreślał, że choć mówimy z różnymi akcentami, myślimy tak samo.
„Trident Juncture 2015” były największymi od lat manewrami NATO. We Włoszech, Hiszpanii, Portugalii, na Morzu Śródziemnym oraz Atlantyku ćwiczyło łącznie 36 tysięcy żołnierzy z 37 państw Sojuszu oraz krajów z nim współpracujących. Polski komponent liczył 640 żołnierzy, 200 różnych pojazdów i przyczep oraz osiem samolotów. Organizatorzy zaprosili na ćwiczenia obserwatorów, między innymi z Rosji, Serbii, Brazylii i Algierii.
autor zdjęć: arch. zespołu prasowego TJ'15, Des Wade
komentarze