Pod koniec sierpnia na poligonie w Białej Górze koło Krosna Odrzańskiego żołnierze z 17 Wielkopolskiej Brygady Zmechanizowanej testowali, w ramach badań kwalifikacyjnych, prototyp lekkiego opancerzonego transportera rozpoznania – LOTR. Pojazd, który na zlecenie polskiej armii opracowuje firma AMZ Kutno, docelowo może zastąpić w SZRP wozy rozpoznawcze BRDM-2.
Dla żadnego pojazdu, nawet o sporych zdolnościach amfibijnych, pokonanie rzeki takiej jak Odra, czyli relatywnie szerokiej i głębokiej, o silnym nurcie, nie jest zadaniem łatwym. Prototypowemu lekkiemu opancerzonemu transporterowi rozpoznania (LOTR) udało się to jednak bez większego problemu. Wóz nie tylko sprawnie przepłynął Odrę w poprzek, lecz także w ramach wykonywania testowych zadań rozpoznawczych pokonywał również spore odcinki wzdłuż jej brzegów, zbliżając się i oddalając od miejsc, które mogłyby się np. nadawać do zbudowania stałej przeprawy przez jednostki inżynieryjne.
Testy LOTR-a, które pod koniec sierpnia przeprowadzili na poligonie w Białej Górze koło Krosna Odrzańskiego żołnierze z 17 Wielkopolskiej Brygady Zmechanizowanej, a dokładniej z 5 Kresowego Batalionu Saperów, były częścią państwowych badań kwalifikacyjnych tego pojazdu. LOTR przechodzi je, ponieważ jest projektem realizowanym na zlecenie polskiej armii (a dokładniej Narodowego Centrum Badań i Rozwoju) i za kilka lat może zastąpić w SZRP przestarzałe wozy rozpoznawcze BRDM-2.
Długa droga
Wart 25 mln złotych kontrakt został podpisany pod koniec grudnia 2013 roku. NCBR zawarło umowę na opracowanie LOTR-a z konsorcjum, które tworzą AMZ Kutno (jest lider), Wojskowy Instytut Chemii i Radiometrii, Wojskowy Instytut Łączności oraz Wojskowy Instytut Techniczny Uzbrojenia.
Zgodnie z kontraktem gotowy do produkcji seryjnej wóz, czyli po wszystkich zakładowych i państwowych testach i próbach, miał zostać przekazany SZRP do 22 grudnia 2016 roku. W trakcie trwania umowy była ona jednak kilkukrotnie aneksowana i termin przekazania pojazdu polskiej armii był przesuwany.
– Konieczność aneksowania umowy wynikała z rozwoju koncepcji pojazdu, ewolucji wymagań strony wojskowej, jak również potrzeby dostosowania do dokumentów normatywnych, takich jak Decyzja 72/MON oraz Decyzja 141/MON dotycząca wprowadzania nowego sprzętu do wyposażenia SZRP – wyjaśnia Kacper Pawłowski, koordynator Biura Wdrożeń i Rozwoju AMZ Kutno.
Ostatnia prosta
Według najnowszych ustaleń LOTR ma trafić do wojska w przyszłym roku. I wszystko wskazuje na to, że program zmierza do szczęśliwego finału. Od sierpnia 2020 roku trwają państwowe badania kwalifikacyjne (nadzorowane przez MON), po których zostanie opracowana niezbędna do uruchomienia produkcji seryjnej dokumentacja techniczna wyrobu.
– Badania kwalifikacyjne prototypów pojazdów wojskowych są bardzo żmudnym procesem, który niejednokrotnie trwa wiele lat, i nie ma przy tym gwarancji i pewności, że zakończą się sukcesem. Obejmują one ponad dwieście różnorodnych badań, testów i sprawdzeń oraz zakładają wykonanie łącznie 20 tys. km przebiegu – wyjaśnia Kacper Pawłowski, dodając, że mimo pandemii Covid-19 badania LOTR-a przebiegają sprawnie i bez opóźnień.
Szybki zwiadowca
LOTR waży od 12 do 14 t (w zależności od desantu i wyposażenia), ma prawie 7 m długości, 2,5 m szerokości i 2,4 m wysokości i może zabrać na pokład – poza załogą – pięciu żołnierzy desantu (drużynę rozpoznawczą), którzy mogą wsiadać i wysiadać przez boczne drzwi.
Pojazd wyposażony jest w wysokoprężny turbodoładowany silnik o pojemności 7,2 l i mocy 326 KM, który umożliwia osiąganie maksymalnej prędkości 100 km/h (na drogach utwardzonych). Co ważne, silnik wraz ze skrzynią biegów, układem chłodzenia i osprzętem jest zintegrowany w tzw. power-pack, dzięki czemu jego wymiana jest możliwa w ciągu godziny.
– LOTR jest jedynym pojazdem rozpoznawczym, który ma właściwości amfibijne i pozwala na dużą swobodę operacyjnego wykorzystania jego szerokiego spektrum możliwości prowadzenia zwiadu. Wszystkie urządzenia, dzięki staraniom Wojskowego Instytutu Łączności, spięte są w jednolity zintegrowany system rozpoznania, pobierający w czasie rzeczywistym informacje z różnych sensorów i zapewniający załodze pełen ogląd sytuacji taktycznej – podkreśla Kacper Pawłowski z AMZ Kutno.
autor zdjęć: st. szer. Patryk Szymaniec
komentarze