„Pierwszym na dziś obowiązkiem każdego Polaka jest okazanie pomocy bezdomnym, dziś, zaraz, natychmiast! Nie śmią istnieć domy całe, a nie mające miejsca i strawy dla bezdomnych. Dzielmy się z nimi wszystkim, co posiadamy, szczęśliwi, że się jeszcze dzielić możemy”
Apel Zofii Kossak-Szczuckiej na łamach „Biuletynu Informacyjnego”
Kolejna próba przebicia się powstańców z Żoliborza do Starego Miasta. Podobnie jak dzień wcześniej, Niemcy są dobrze przygotowani do odparcia ataku. Znów szwankuje koordynacja działań po obu stronach linii wroga i łączność między poszczególnymi oddziałami. W ciągu dwudniowych walk straty powstańców wynoszą około 500 zabitych i rannych żołnierzy. Był to najkrwawszy bój Powstania Warszawskiego, niestety zakończony całkowitą klęską.
Batalion „Ruczaj” przeprowadza ostateczny szturm na tzw. małą PAST-ę przy ulicy Piusa XI. Siedzibę podstacji telefonów próbowano odbić od 1 sierpnia. Nad ranem niemiecka załoga poddaje się. Do niewoli trafia kilkudziesięciu Niemców, powstańcy zdobywają też broń i amunicję.
Zacięte walki na Starym Mieście. Powstańcy wycofują się z Arsenału i przechodzą do pobliskiego Pasażu Simonsa na rogu Długiej i Nalewek.
Ze Śródmieścia przechodzi kanałami na Mokotów ppłk Józef Rokicki „Karol”, nowy dowódca Obwodu V. Dzieli podległy mu teren na Mokotów Dolny, obejmujący Sielce, Czerniaków i Sadybę, i Mokotów Górny, na zachód od ulicy Puławskiej.
Bibliografia:
Władysław Bartoszewski „Dni walczącej Stolicy. Kronika Powstania Warszawskiego”
Władysław Bartoszewski „1859 dni Warszawy”
Andrzej Kunert „Kronika Powstania Warszawskiego”
Tadeusz Bór-Komorowski „Powstanie Warszawskie”
Władysław Bartoszewski, Michał Komar „Władysław Bartoszewski. Wywiad rzeka”
Norman Davies „Powstanie'44”
Muzeum Powstania Warszawskiego, www.1944.pl
Materiały Stowarzyszenia Pamięci Powstania Warszawskiego, www.sppw1944.org