„Wyrażam Panu i Pańskim oddziałom moje pełne uznanie za cieżko wywalczony sukces”
Telegram Heinricha Himmlera do Ericha von dem Bacha
Kilkugodzinne zawieszenie broni. Na mocy porozumienia zawartego dzień wcześniej, ludność cywilna może opuścić teren walk i przejść na stronę niemiecką. Oddziały powstańcze dostają rozkaz, by nie robić przeszkód mieszkańcom w dobrowolnym opuszczaniu miasta. W komunikacie w tej sprawie można przeczytać: „Władze polskie zezwalając na wychodzenie z miasta, nie mogą przyjąć na siebie odpowiedzialności na skutki tego kroku”. 8 i 9 września w ramach akcji przez linie niemieckie przechodzi ok. 8 tys. osób.
Natychmiast po ustaniu zawieszenia broni wojska niemieckie rozpoczynają atak na Śródmieście. Padają powstańcze pozycje w budynkach Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, komendy policji oraz w Kościele Św. Krzyża na Krakowskim Przedmieściu. Nieprzyjaciel robi także postępy na ulicach: Świętokrzyskiej, Wareckej i Czackiego.
Kilkukrotnie ponawiane silne ataki wzdłuż al. Jerozolimskich. Oddziały nieprzyjaciela chcą przebić barykadę osłaniającą jedyne połączenie naziemne między Śródmieściem Północnym i Południowym. Chcą także dojść do mostu Poniatowskiego, co pozwoliłoby na stałe rozdzielić dwie części centralną dzielnicę Warszawy.
Bibliografia:
Władysław Bartoszewski „Dni walczącej Stolicy. Kronika Powstania Warszawskiego”
Władysław Bartoszewski „1859 dni Warszawy”
Andrzej Kunert „Kronika Powstania Warszawskiego”
Tadeusz Bór-Komorowski „Powstanie Warszawskie”
Władysław Bartoszewski, Michał Komar „Władysław Bartoszewski. Wywiad rzeka”
Norman Davies „Powstanie'44”
Muzeum Powstania Warszawskiego, www.1944.pl
Materiały Stowarzyszenia Pamięci Powstania Warszawskiego, www.sppw1944.org