„Ze wszystkich kierunków meldunki o braku amunicji i o nastrojach ludności, mającej wręcz wrogą postawę wobec walczących z Niemcami oddziałów. [...] Zamiar: zamierzam trwać niezachwianie na stanowiskach”
Meldunek sytuacyjny płk. „Montera”, komendanta Okręgu Warszawa AK
Powstańcy nie są w stanie powstrzymać ataku na Powiśle. Pod nieustannym ogniem spychani są w kierunku Śródmieścia. Do wieczora Powiśle jest całkowicie pod kontrolą okupanta. Linią frontu staje się Nowy Świat.
Wcześniej, pod osłoną nocy, z dzielnicy ewakuują się mieszkańcy. Ci, którzy pozostali, są wypędzani z domów i kierowani na Wolę i dalej do obozu w Pruszkowie.
Kwatera Główna AK przenosi się w ul. Jasnej do budynku „Małej PAST-y” – Stacji Telefonów na ul. Piusa 19. Pozostanie tam do kapitulacji Powstania.
W depeszy delegata rządu RP na kraj i dowódcy AK do premiera i naczelnego wodza po raz pierwszy pada słowo „kapitulacja”. Zawiera ona opis trzech możliwości, jakie stoją przed władzami w Warszawie: w porozumieniu z Niemcami wyprowadzić z miasta ludność cywilną i walczyć do końca; skapitulować lub poddawać poszczególne dzielnice i zyskiwać w ten sposób na czasie.
Bibliografia:
Władysław Bartoszewski „Dni walczącej Stolicy. Kronika Powstania Warszawskiego”
Władysław Bartoszewski „1859 dni Warszawy”
Andrzej Kunert „Kronika Powstania Warszawskiego”
Tadeusz Bór-Komorowski „Powstanie Warszawskie”
Władysław Bartoszewski, Michał Komar „Władysław Bartoszewski. Wywiad rzeka”
Norman Davies „Powstanie'44”
Muzeum Powstania Warszawskiego, www.1944.pl
Materiały Stowarzyszenia Pamięci Powstania Warszawskiego, www.sppw1944.org