„Czujemy się mali wobec bohaterstwa Warszawy. Jesteśmy całym sercem i duszą z nimi [...] Wywołanie powstania uważamy za ciężką zbrodnię i pytamy się, kto ponosi za to odpowiedzialność?”
Depesza gen. dyw. Władysława Andresa do gen. dyw. Mariana Kukiela, ministra obrony narodowejPirotechnicy rozbrajający niewybuch pocisku w restauracji „Adria”. Fot. Muzeum Powstania Warszawskiego.
Jeden z pocisków moździerza Karl trafia w kamienicę, w której znajduje się znana przedwojenna jeszcze kawiarnia „Adria”. Przebija kilka pięter budynku, ale nie wybucha. Zostaje rozbrojony przez saperów, a znajdujący się w nim materiał wybuchowy posłuży do produkcji powstańczych granatów.
Po kilku dniach ciężkich walk w okolicach placu Zamkowego Niemcy zajmują ruiny Zamku Królewskiego. Do tej pory znajdował się on w pasie ziemi niczyjej i był wykorzystywany przez atakujących do osłony natarcia.
Niemcy przedstawiają powstańcom pierwszą propozycję kapitulacji. Parlamentariusze z białą flagą podeszli pod polskie pozycje w Ogrodzie Saski i przekazali list gen. SS Ericha von dem Bach-Zelewskiego do dowódcy powstania. „Bór” Komorowski pozostawia tę ofertę bez odpowiedzi.
Bibliografia:
Władysław Bartoszewski „Dni walczącej Stolicy. Kronika Powstania Warszawskiego”
Władysław Bartoszewski „1859 dni Warszawy”
Andrzej Kunert „Kronika Powstania Warszawskiego”
Tadeusz Bór-Komorowski „Powstanie Warszawskie”
Władysław Bartoszewski, Michał Komar „Władysław Bartoszewski. Wywiad rzeka”
Norman Davies „Powstanie'44”
Muzeum Powstania Warszawskiego, www.1944.pl
Materiały Stowarzyszenia Pamięci Powstania Warszawskiego, www.sppw1944.org